Beleggen, een leven lang
Bij het analyseren van Sofina, al een ruime tijd geleden, kwam ik een mooie quote tegen van de toenmalige voorzitter van de raad van bestuur, David Verey:
“Het werk van een belegger is nooit ten einde. Investeren is een ononderbroken activiteit. Graag brengen wij er op jaarbasis verslag van uit, maar het is en blijft een doorlopend verhaal. Onze inspanningen van nu zullen zich vertalen in de resultaten van morgen. Voor elk van onze beslissingen zal alleen de tijd uitwijzen of wij uiteindelijk de meest verstandige keuzes gemaakt hebben”
Persoonlijk vind ik dit heel treffend en herkenbaar. Het liefst wil je elk jaar topresultaten neerzetten, maar het hoort bij beleggen dat dat niet altijd lukt.
Je kunt vooraf nooit met zekerheid zeggen of de verwachtingen die je hebt, zullen uitkomen, overtroffen worden of misschien te optimistisch blijken. Onderweg kunnen technologische doorbraken of nieuwe producten op de markt alles veranderen.
Bij vaste momenten, zoals een jaarverslag van Sofina of onze maandelijkse portefeuillebespreking, geven de cijfers vaak niet het volledige verhaal. Soms zijn er in de portefeuille posities die indrukwekkende rendementen tonen, maar die al op hun eindpunt zitten. Tegelijk kan er een aandeel zijn dat recent is gekocht en nu op 20% verlies staat.
Gevoelsmatig lijken de aandelen met grote winsten de beste van dat moment, en de verliezers de slechtste. Maar vaak ligt de waarheid anders. Juist de aandelen met verlies kunnen veel potentieel hebben.
We begrijpen dit rationeel, maar emoties spelen op de beurs vaak de hoofdrol. Mensen worden soms verliefd op ‘winnaars’ en raken in paniek bij verlies.
Het werk is inderdaad nooit af. Als belegger ben je constant bezig: nieuwe aankoopkandidaten zoeken, bestaande posities opvolgen en veranderingen in de markt monitoren.
Beleggen is een levenslange bezigheid die nooit verveelt. De inspanningen van vandaag werpen later hun vruchten af, soms morgen, soms over een jaar of langer.
Een frustrerend aspect voor beleggers is dat anderen dat werk vaak niet zien. Ze zien alleen de aan- en verkopen en de resultaten. Ook als nieuwsbriefschrijver is dit herkenbaar: pas als ik besluit een aandeel te kopen, schrijf ik erover. De (gedeeltelijke) analyses van tientallen andere bedrijven belanden bij mij in de spreekwoordelijke la of prullenmand.
Of deze beslissingen – om te kopen, of juist om het werk in de la te laten – de juiste waren, zal alleen de tijd uitwijzen. Dit geldt ook voor het bedrijf dat ik morgen presenteer.