Een goed bedrijf is niet altijd een goede belegging
De sterke emoties op de beurs zijn weer volop zichtbaar. Hoe anders kun je verklaren dat een bedrijf zoals Nvidia nog met $200 miljard in marktkapitalisatie stijgt na het presenteren van haar cijfers, terwijl de waardering om het zacht uit te drukken, al niet min was?
Of in België, Lotus Bakeries, dat ondanks dat het al 'priced for perfection' is, even naar €9.410 steeg. Lotus noteert nu (€700 goedkoper) aan 48,6x de winst van de laatste twaalf maanden en 41,8 keer de EV/EBIT. Dit terwijl de groei over de laatste vijf jaar zo’n 13% was. Niet bepaald een techaandeel dat de grenzen van het heelal gaat opzoeken.
Beide zijn geweldige bedrijven, daar zal je mij niet over horen argumenteren, maar zijn het vandaag nog goede beleggingen?
Als waardebelegger ben ik steeds heel gefocust op het bedrijf, of misschien is het omdat ik voordat ik een fulltime belegger werd een ondernemer was. Misschien ben ik net daardoor ook een waardebelegger geworden.
Welke van de twee het ook is, door steeds erg te focussen op het bedrijf verlies ik soms wel eens uit het oog dat het grootste deel van de beursdeelnemers dit helemaal zo niet zien. Zij zien aandelen als producten om in te handelen. Laag kopen en hoog verkopen is dan de boodschap. Het onderliggende bedrijf en de cijfers zien zij dan meer als wat de prijs van het aandeel bepaalt. Een beetje zoals de olievoorraden de olieprijs bepalen of de stand van het water van de rivieren de tarieven bepaalt van de binnenscheepvaart.
Dat er meer olie verbruikt wordt speelt een secundaire rol, net als bij de scheepvaart het aantal transporten ook op de tweede plaats komt na de stand van de rivieren.
Mij lukt dat dus niet. Ik kan een aandeel niet als een handelsproduct zien. Ik moet steeds de bedrijven kennen, wie bestuurt ze, hun producten, hun markt, groeipotentieel enzovoort.
Het eerste dat ik steeds probeer te doen, om mijn werkdruk te verlichten, is te proberen te bepalen of een bedrijf een goed of een slecht bedrijf is.
Ik probeer namelijk te vermijden om in slechte of minder goede bedrijven te beleggen. Want op korte termijn mag de beurskoers dan wel bepaald worden door emoties en nieuwsberichten, op lange termijn onderscheiden de goede bedrijven zich en volgt de beurskoers automatisch.
Maar toch krijgen de zogenaamde mindere bedrijven soms wel aandacht van mij. Er zijn namelijk wel goede en slechte bedrijven, maar er zijn geen goede of slechte aandelen. Van een goed bedrijf kunnen de aandelen helemaal niet interessant zijn als de aandelenkoers slecht is (lees: veel te duur). En andersom kan een slecht bedrijf wel interessant zijn om te kopen als de aandelenkoers goed is (lees: heel goedkoop).
Een voorbeeld zijn de zogenaamde 'net-nets', zoals Benjamin Graham ze noemde. Net-nets zijn aandelen die goedkoper noteren dan de waarde van hun vlottende activa (cash + andere liquide middelen + aangepaste inventaris + aangepaste openstaande klanten), waarbij alle schulden zijn afgetrokken. Met andere woorden, gebouwen en andere vaste activa krijg je er 'gratis' bij. Indien zo'n bedrijf morgen zou worden geliquideerd, verdien je er een aardig centje aan. Het is mogelijk een slecht bedrijf, maar potentieel een leuke opportuniteit met een beperkt neerwaarts risico.
Aan de andere kant van het spectrum staan de bekende tech-aandelen zoals Amazon, Alphabet (Google), Microsoft, Meta (Facebook), Apple en Nvidia. Dit zijn mooie bedrijven met zeer sterke activiteiten, die mogelijks nog jarenlang de top van hun markt blijven met uitzonderlijke marges en degelijke groeicijfers. Ook hier gaat het niet over de kwaliteit van de bedrijven, net zoals bij Lotus. De vraag is of deze aandelen aan de huidige koersen ook nog goede beleggingen zijn.
Enkel de tijd kan dat uitwijzen, maar voor mij is de verhouding tussen het risico en het potentiële rendement niet correct. Ook bij deze fantastische bedrijven kan er iets mislopen. Vergelijk het met iemand in een supersnelle sportwagen die tegen 240 km per uur over de snelweg raast (waar het mag). Als alles goed gaat, is hij/zij zeer snel op zijn/haar bestemming. Een klein steentje op de weg kan echter catastrofale gevolgen hebben. Als waardebelegger zit je niet in zo'n flitsende sportwagen, maar in een degelijke Volvo en rijd je rustig tegen 100-120 op diezelfde snelweg. Dat steentje, daar heb je alle tijd voor om rustig te ontwijken. Waarschijnlijk kom je later aan, maar de kans dat je wel degelijk op je bestemming aankomt, is groter, en je rit is minder stressvol geweest.
Als je op lange termijn een succesvolle belegger wilt zijn, is het vaak belangrijker om je risico goed in te schatten en te proberen te beperken dan te mikken op uitzonderlijke situaties, waarbij de risico's navenant zijn.
Vandaar ook Buffett's gouden regels:
verlies geen geld
vergeet regel 1 niet.
Je hebt goede en slechte bedrijven, maar dat maakt geen goede of slechte aandelen. Wel zijn er goede en slechte aandelenkoersen.