Het voordeel van zes dagen weg te zijn naar Omaha en vervolgens zeven dagen ziek te zijn van COVID? Je neemt écht even afstand van alles.
Hoewel ik uiteraard het bedrijfsnieuws bleef volgen, had ik in Omaha geen tijd om andere zaken op te volgen. En eenmaal terug, had ik door de stevige koorts en extreme vermoeidheid die COVID met zich meebracht absoluut geen energie om meer te doen dan op de hoogte blijven van onze bedrijven.
Maar als je na bijna twee weken terugkeert, kijk je met hernieuwde blik. Veel zuiverder, enkel gericht op onze bedrijven. De ruis werd gefilterd.
Dat zorgde ervoor dat ik gisteren al een verkooporder uitstuurde. Onze limiet werd echter niet gehaald, waardoor die order nog openstaat. En ook vandaag ga ik opnieuw over tot een verkoop.
In de huidige marktomgeving verkoop ik een bedrijf dat noteert op minder dan 10% van de faire waarde. Waarom? Omdat het sinds de opname in onze Verdubbelportefeuille eind december al 43% is gestegen. Die laatste 8 à 9% willen uitpersen in een volatiele markt zoals deze, is gewoon niet verstandig.
Dan liever cash, die ik eind deze maand opnieuw kan inzetten, hetzij in een van onze andere posities die nog steeds sterk ondergewaardeerd zijn, hetzij in een nieuwe naam, mocht ik deze maand een beter alternatief vinden dan de aandelen die we reeds geselecteerd hebben.
Bewuste keuze voor cash?
In het verleden kreeg ik vaak de vraag of ik bewust een bepaald percentage van de portefeuille in cash aanhoud, of bewust verkoop om cash vrij te maken. Net zoals toen, zijn de recente verkopen geen keuze om cash aan te houden. De cash is het gevolg van het verkopen van aandelen die het grootste deel van hun potentieel bereikt hebben.
In de huidige markt is het overwegen om cash vrij te maken overigens allerminst onzinnig. De correctie op de Amerikaanse markt is ondertussen alweer zo goed als volledig weggewerkt. De S&P 500 staat nog zo’n 4% onder haar piek, maar wel alweer boven het niveau van 1 januari dit jaar en zo’n 12% hoger dan een jaar geleden.
"The only way is up," lijkt het wel. Een maand geleden schreef ik nog dat het nog steeds niet onze beurt is, de ETF-beleggers bepalen voorlopig de marsrichting. Buy the dip blijft het devies. Het leidt ook tot een reeks finfluencers die zichzelf nu op de borst kloppen over hoe slim en moedig ze waren om toen te kopen, midden in de onrust.
Ik herhaal nog eens wat ik vorige week schreef, als een van de belangrijkste lessen die Buffett meegaf op de laatste aandeelhoudersvergadering: “Wat de laatste 45 of 100 dagen gebeurde, stelt niets voor.” Dit was geen grote beweging. Dit was geen uitzonderlijk koopmoment.
Voor mij is de recente rally dan ook eerder een reden om op bepaalde aandelen wat winst van tafel te nemen. Het is intussen 17 jaar geleden dat we nog eens een echte crash zagen, en hoe hoger de markten stijgen, hoe groter de kans dat die weer dichterbij komt.
Niet dat ik hiermee een crash wil voorspellen, misschien stijgen we nog drie jaar verder. Maar wat ik persoonlijk essentieel vind, is dat ik bedrijven in portefeuille heb waarvan ik gerust een crash wil uitzitten, of liever nog: waarvan ik in zo’n situatie graag wil bijkopen.
Bedrijven die vandaag dicht tegen hun faire waarde noteren, zijn dan ideale kandidaten om nu te verzilveren. Zo heb ik de middelen om toe te slaan wanneer er zich weer echte opportuniteiten voordoen.
Artikels en updates deze week
Afgelopen week geen nieuwe les in onze introductie tot het waardebeleggen wegens ziekte. Wel waren er updates van onze bedrijven, en zoals steeds heel wat Kort Nieuws hieronder. Ook de top 5 van mei is beschikbaar, met twee andere namen dan vorige maand.
De volgende updates werden gepubliceerd: