Weekly: Waarom de prijs ertoe doet
Weekoverzicht 28 + Top 4 juli
Deze week
Kort nieuws deze week van Bellway en WDP, zeer kort nieuws. Deze stilte voor de storm is normaal.
Verder bekeken we ook AMG en Recticel uit jullie keuzes. De twee laatste, Van de Velde en AAK AB, zijn voor volgende week.
En tenslotte: waarom de top vijf aandelen in juli een top vier is geworden. X-Fab, dat sinds begin dit jaar in deze top vijf stond, is nu net niet meer goedkoop genoeg.
Waarom de prijs ertoe doet
Op 26 juni verscheen er een artikel in de zakenkrant De Tijd met als titel: Ideale aandelenportefeuille is veel groter dan gedacht.
Het was vooral deze passage die mijn aandacht trok: “Een tweede conclusie is dat ook veel meer dan 40 aandelen nodig zijn om het fomo-risico het hoofd te bieden. Van de 87.000 onderzochte aandelen volstonden er amper 162, ofwel 0,19 procent van het totaal, om de helft van alle gecreëerde waarde te realiseren in de bewuste periode 1985-2023. Slechts 2,1 procent van alle aandelen volstond voor alle gecreëerde waarde. Die bestaat uit het extra rendement boven op een risicovrije rente, geoogst via dividenden en koersstijgingen.”
Die 2,1% produceren dus alle waarde op de beurs over de gemeten periode. Met andere woorden, je hebt 1 kans op 50 om een aandeel te kiezen dat tot die winnaars behoort. Op zich niet slecht, zeker als je daar nog studie aan koppelt, dan lijkt die kans me alleen maar te vergroten.
Dat slechts 0,19% meer dan de helft van die gecreëerde waarde uitmaakt, maakt het lastiger. Als je echt beter wil doen, moet je alvast een paar van deze aandelen in portefeuille hebben. Dat is 1 kans op 526. Dat ziet er al moeilijker uit.
Maar is het voor ons als belegger nodig om op zoek te gaan naar deze pareltjes die alle waarde creëren? Of kan je ook geld verdienen aan aandelen die niet tot deze uitzonderlijke bedrijven behoren?
Als we kijken naar de paper van Warren Buffett, The Superinvestors of Graham and Doddsville, dan zien we een reeks beleggers die allemaal waardebeleggers zijn en die de beurs verslaan. Hebben zij dan allemaal consequent dat kleine kransje aandelen gekocht?
Nee. Wat ze wél allemaal deden, was een bedrijf onder de waarde kopen en dit verkopen zodra het de faire waarde had bereikt.
Geld verdienen met aandelen kan op twee manieren: ofwel groeit je bedrijf en werpt het elk jaar mooie vruchten af, of je koopt een aandeel fors onder de waarde en verkoopt het met winst. In dat laatste scenario hoeft dat bedrijf niet in waarde te zijn gegroeid.
Door je niet te beperken tot het zoeken naar enkel die pareltjes, maar ook oog te hebben voor de waarde van andere bedrijven, maak je het universum waarin je kan beleggen veel groter, en ook je kans om de markt te verslaan.
We lezen ook vaak over de beleggingen van Buffett in Coca-Cola, See’s Candy, American Express... Bedrijven die hij toen kocht en die vandaag gigantische sommen aan dividenden opbrengen. Maar er zijn ook tal van andere bedrijven die hebben bijgedragen aan het imperium van Berkshire. Denk bijvoorbeeld aan Blue Chip Stamps. Dat bedrijf bestaat niet meer, maar heeft wel massaal veel cash gegenereerd voor Berkshire, waarmee andere investeringen konden worden gedaan.
Voorbeelden zoals Blue Chip, bedrijven die verdwijnen, zijn talrijker dan bedrijven die decennia blijven presteren, en toch waren ook dat goede beleggingen omdat ze aan de juiste prijs gekocht werden.
Om dat met onze eigen ervaring te illustreren: kijk bijvoorbeeld naar X-Fab. We kochten dit aandeel in het fonds in verschillende delen in 2020 en verkochten het midden 2023. Vorig jaar zijn we het opnieuw beginnen kopen, en dit jaar hebben we nog bijgekocht.
De door ons geschatte waarde van X-Fab? Begin 2020 stond die op €12 (ook zo vermeld in Smart Capital). Vandaag staat de geschatte waarde in onze selectie op €11,5.
Laten we voor de eenvoud stellen dat het bedrijf niet echt meer waard is geworden, of misschien waren we begin 2020 wat te optimistisch. Ons rendement? Op de eerste rit boekten we een rendement van 229,4%, voorlopig op deze tweede 45,5%. Terwijl de waarde volgens ons niet steeg, hebben we hier toch zeer mooie rendementen gerealiseerd.
Dit was het koersverloop:
Hadden we gekocht en gehouden, dan was ons maximale rendement 126% geweest. We kochten immers niet alleen op het dieptepunt, maar ook eerder al tegen hogere prijzen.
Kwaliteit kopen? Uiteraard. Maar wel aan de juiste prijs. En als de prijs juist is, dan kan het soms ook met wat minder kwaliteit. Beide zijn manieren om je als belegger te beschermen. De ene of de andere is niet zaligmakend.
Ik sluit graag af met een quote uit een podcast van Ian Cassel (MicroCapClub), vrij vertaald:
Je begint als een beginner die fouten maakt, achter alles aanloopt wat goedkoop lijkt, en zich laat leiden door eenvoudige vuistregels en ratio’s. Maar stilaan groeit er nuance. Je leert het verschil tussen goedkoop en ondergewaardeerd. Je begint te begrijpen wat er écht toe doet bij de analyse van het management. Je ontdekt de beperkingen van waarderingsmodellen. En je bouwt een soort littekenwijsheid op, iets wat je niet zomaar kunt downloaden of versnellen.
Ian raakt hiermee het exacte punt aan: het verschil tussen goedkoop en ondergewaardeerd. Niet alles wat goedkoop is, is ondergewaardeerd.
Helaas wordt “ondergewaardeerd” vandaag te pas en te onpas gebruikt, in momentum-, groei- en kwaliteitsbeleggen, waardoor het begrip aan betekenis begint te verliezen. Terwijl het net de essentie is van verstandig beleggen.