Deze week
We ontvingen de jaarcijfers van Cake Box, dat zijn boekjaar afsloot eind maart. Deze waren opnieuw zeer degelijk.
Daarnaast bekeken we de laatste twee door jullie geselecteerde aandelen: AAK AB en Van de Velde. Er is ook kort nieuws over K+S en Stellantis.
Verder gaan we over tot een nieuwe aankoop voor de Verdubbelportefeuille.
Voor de komende week mag je alvast de halfjaarcijfers verwachten van Investor AB en Bonava, die zijn er zoals steeds zeer snel bij.
Geduld is onze belangrijkste troef
Bij fondsbeheerders of analisten wordt vaak gekeken naar welke specifieke kennis hen een voordeel kan opleveren ten opzichte van hun collega’s. Dit dient als verantwoording voor het vertrouwen dat zij krijgen om andermans geld te beheren.
Helaas brengt het beheren van andermans geld ook prestatiedruk met zich mee, vaak gepaard met tijdsdruk. Men wordt immers voortdurend vergeleken met concurrenten, indexen en andere vermogensbeheerders.
Ik heb de afgelopen jaren zelf ondervonden dat die druk reëel is. In ons geval was die zelfs zelf opgelegd. Je wilt presteren voor je klanten, maar omdat het om ons eigen fonds ging, liepen we niet het risico ontslagen te worden.
Ik kan me de druk voorstellen waaronder beheerders van grote fondsen staan. Helaas zal elke strategie, zelfs de beste, zoals waarde beleggen, periodes kennen waarin ze onderpresteert. De afgelopen jaren stond vooral momentumbeleggen in de schijnwerpers.
Als particuliere belegger kan je uiteraard ook specifieke kennis hebben van bepaalde sectoren, wat je een voordeel kan opleveren. Maar zelfs zonder die kennis heb je één grote troef: je lange tijdshorizon. Volgens Warren Buffett zouden particuliere beleggers alleen aandelen mogen kopen die ze tien jaar in portefeuille willen houden. Dat betekent niet dat je ze effectief zo lang moet aanhouden, maar het is wel een gezonde ingesteldheid bij aankoop.
Omdat wij, zowel bij Smart Capital als in ons fonds, niet gebukt gaan onder constante prestatiedruk, kunnen we rustig wachten tot de waarde van een aandeel wordt erkend. We kopen zelfs bij als de prijzen, soms tot op het belachelijke af, worden omlaaggeduwd.
Wij hebben de luxe om te denken als een eigenaar van een bedrijf. De prestaties van het bedrijf primeren, niet de evolutie van de beurskoers. Het gebeurt geregeld dat ik een week lang geen koersen bekijk. Ingestelde alerts waarschuwen me wanneer een koers onder de aankooplimiet zakt of boven de verkooplimiet uitstijgt.
Zolang je vertrouwen hebt in het bedrijf waarvan je mede-eigenaar bent, speelt de korte termijn evolutie van de aandelenkoers geen rol. Grote schommelingen bieden dan net kansen om te kopen of te verkopen.
Die lange termijnhorizon en het niet dagelijks volgen van de beurskoersen beschermen ons ook tegen de grootste valkuil voor beleggers: onze eigen emoties. Er zit momenteel veel emotie in de beurs, en die emotie is hebzucht. We wachten tot angst de overhand neemt om echt massaal koopjes te kunnen doen. Intussen blijven er altijd individuele aandelen waarin zich situaties voordoen die koopkansen creëren.
Voorlopig is het dus een periode om af en toe winst te nemen, en met de opgebouwde cash geduldig te wachten op die koopjes.