Allereerst de beste wensen voor jou en iedereen die je lief is. Specifieker nog wens ik ons een fantastisch beursjaar toe, waarin de waarde van onze mooie, ondergewaardeerde bedrijven eindelijk naar boven komt.
Rond de jaarwisseling is het altijd een goed moment om een inventaris op te maken. Wat gebeurde er het afgelopen jaar? Wat ging goed, wat niet? Welke lessen kunnen we trekken, welke beleggingsbeslissingen waren verkeerd, en hadden we die kunnen voorkomen?
Over de inventaris van onze portefeuille en de geleerde lessen vertel ik hieronder meer, maar eerst wil ik stilstaan bij een persoonlijke inventaris.
Frustratie
Het afgelopen jaar kreeg ik meerdere keren te horen dat mijn teksten een zekere frustratie uitstraalden. En dat klopt: die frustratie was er ook echt. Daarom heb ik deze rustige periode benut om te onderzoeken waar die gevoelens vandaan kwamen. Als belegger is het namelijk cruciaal om emoties te herkennen, zodat ze je beslissingen niet beïnvloeden en je rationeel blijft handelen. Dat blijft, zelfs na 25 jaar ervaring, een voortdurende uitdaging.
Ik begin met het makkelijkste deel. 2024 was voor mij een jaar waarin ik een flinke innerlijke strijd heb gevoerd op professioneel vlak. Gelukkig kan ik rekenen op mijn vrouw, kinderen, familie en vrienden voor een stabiele, liefdevolle omgeving. Iedereen bleef gezond, en op dat vlak was 2024 dus een succes. Maar professioneel gezien was het een jaar vol uitdagingen.
Eind 2023 kwam er na meer dan tien jaar een einde aan mijn samenwerking met de uitgever. Het afgelopen jaar stond daardoor grotendeels in het teken van mijn zoektocht naar een balans tussen het schrijven/uitgeven van een beleggingsnieuwsbrief en mijn rol als belegger.
De belegger in mij wint daarbij steeds opnieuw. Hoewel ik besef dat onze specifieke stijl van beleggen—met een grotere focus op Europa—commercieel gezien een slechte keuze is voor de nieuwsbrief, kan ik me er simpelweg niet toe zetten om louter voor meer kliks of abonnementen over andere onderwerpen of bedrijven te schrijven.
Het zou gemakkelijker zijn geweest als 2024 een goed beleggingsjaar was geweest. Dan had ik me daarop kunnen focussen. Maar de combinatie van Europa en waardebeleggen bleek allesbehalve succesvol voor het rendement.
Steeds vaker krijg ik de vraag van abonnees en potentiële klanten: waarom zou ik in individuele Europese aandelen beleggen, als ik gewoon de hele index kan kopen en betere resultaten kan behalen?
Ik heb vaak gewezen op de gevaren van de huidige markt en de parallellen met de Nifty Fifty-periode, maar ik merk dat ik zelf moe word van het herhalen ervan. Wie vandaag de risico’s niet ziet of iets anders beweert, let naar mijn mening niet goed op of heeft andere belangen, zoals de verkoop van een beleggingsnieuwsbrief. Het frustreert me mateloos dat sommige schrijvers puur gericht zijn op verkopen, en daarmee bijdragen aan de slechte reputatie van beleggingspublicaties.
Toch lag mijn grootste frustratie elders. Normaal gesproken zou ik als toeschouwer profiteren van de koopjes die de markt biedt. Maar in plaats van te vieren dat we deze lage prijzen krijgen, irriteerde het me enorm dat onze aandelen niet naar waarde worden geschat.
Te veel delen of eerlijkheid?
Zoals eerder aangegeven is mijn inkomen sterk afhankelijk van onze beleggingen. Ons fonds werkt zonder management fee, wat betekent dat we als beheerders alleen verdienen als het rendement boven 6% ligt (na het passeren van een high watermark). Daarnaast is het aantal lezers door de huidige markt en de evenwichtsoefening tussen uitgever en belegger, niet op peil.
Daarbovenop zijn we als gezin in 2023 verhuisd. Onze nieuwe woning vereiste flink wat werk: extra isolatie, modernisering van technieken en aanpassingen naar onze smaak. Met andere woorden: een zeer laag inkomen en zeer hoge uitgaven in 2024. En dat nog los van twee kinderen die al op de universiteit zitten en een derde die volgend jaar ook op kot gaat.
De kosten van renovaties vallen natuurlijk altijd hoger uit dan begroot. Gelukkig hadden we vooraf een buffer opgebouwd om deze uitgaven en de lagere inkomsten op te vangen.
Wat me echter het meest frustreerde in 2024, was dat ik holdings en GVV’s heb moeten verkopen om deze uitgaven te dekken. Hierdoor had ik geen extra middelen om gebruik te maken van de koopjes die de markt bood. Dit zorgde voor een voortdurende innerlijke strijd.
Toch ben ik trots dat ik het rationele pad ben blijven volgen: investeren in ondergewaardeerde bedrijven, in plaats van te gokken of te traden. Zelfs al had dat laatste waarschijnlijk meer opgeleverd in 2024.
De afgelopen weken heb ik vaker persoonlijke zaken gedeeld. Mijn intentie is om een eerlijk en transparant beeld te geven, maar ik begin me af te vragen of ik daarin nu niet te ver ga. In het Engels noemen ze dit “oversharing”. Tijd dus om terug te keren naar de orde van de dag.
Bizar jaar
Een van onze limited partners in het fonds noemde 2024 een bizar jaar op beleggingsvlak, en ik vind dat woord eigenlijk perfect gekozen.
De wereldindex ging, na al een uitzonderlijk jaar 2023, nog eens 25% hoger. Maar als we onder de motorkap kijken, zien we dat slechts een zeer beperkt aantal aandelen hiervoor verantwoordelijk is.
Zelfs oorlogen, de hoge energieprijzen die de Europese economie zwaar onder druk zetten (zelf veroorzaakt door onze politici), en een nieuwe Amerikaanse president waarbij velen hun adem inhielden, bleken niet voldoende om voorzichtigheid te laten terugkeren.
Een ander bizar gegeven is de enorme hoeveelheid Europees kapitaal die naar Amerika stroomt. Het is bekend dat Amerikanen met hun “greatest country in the world”-mentaliteit weinig interesse hebben om in Europa te beleggen. Maar dat ook Europeanen massaal hun eigen regio de rug toekeren, is uitzonderlijk.
Het is te makkelijk om passief beleggen als enige schuldige aan te wijzen. Als we de favorietenlijstjes of de meest verhandelde aandelen bij brokers bekijken, komen we telkens bij dezelfde bekende namen uit. Wel versterken de passieve, ofwel hangmatbeleggers, deze trend onbewust.
Mee te nemen naar 2025
Na vijfentwintig jaar beleggen merk ik dat veel lessen steeds opnieuw geleerd moeten worden. Een van die lessen is dat de markt irrationeel kan zijn. Dat wisten we al, maar 2024 drukte ons daar weer met de neus op.
Het afgelopen jaar kende onze selectie vijf flinke negatieve uitschieters (niet in de Verdubbel Portefeuille, die pas op 28 april 2024 startte, maar de volledige oudere selectie), variërend van -67% tot -25%. Dit is op zichzelf niet vreemd; we verwachten dat één op drie aandelen in onze portefeuille slecht presteert. Met 33 aandelen die op een bepaald ogenblik deel uitmaakten van onze selectie was het in 2024 echter maar één op zes. Als we slecht presteren definiëren vanaf -3%, komen we dichter bij één op drie. Alles tussen -20% en +20% beschouwen we echter als normale volatiliteit voor individuele aandelen.
Het probleem van 2024 lag dan ook niet in de negatieve uitschieters, maar in het gebrek aan positieve uitschieters. In een normaal beursjaar zijn er altijd een aantal aandelen in onze selectie die fors stijgen, maar dat bleef dit jaar uit. We verkochten wel enkele bedrijven met een snelle winst van 25% tot 40%, maar het merendeel bleef voortkabbelen. Echt grote stijgers ontbraken.
De vraag die daarbij opkomt, is of we misschien te voorzichtig beleggen. Is de markt structureel veranderd, en moet ik mezelf aanpassen?
Voorlopig vind ik het te vroeg om die conclusie te trekken, maar ik neem het mee als aandachtspunt in 2025. Wat wel duidelijk is, is dat ik op bepaalde momenten agressiever had kunnen zijn in mijn aankopen en verkopen.
Voorbeeld Maersk:
Bij Maersk overwoog ik winst te nemen bij een kleine verdere stijging. Die bleef uit, waarna het aandeel snel zakte, om later fors te herstellen. Hier had ik kunnen verkopen en later terugkopen.Voorbeeld Bellway:
Bij Bellway kwam de koers op minder dan 8% van de verkooplimiet, om vervolgens te zakken tot onder onze aankooplimiet. Inmiddels noteert het aandeel weer net boven die limiet. Dit roept de vraag op of Europa meer een tradersmarkt is geworden, en of ik daar meer op moet inspelen.
We leerden al van Joël Greenblatt dat in een normaal jaar de hoogste en laagste beurskoers van bedrijven, zelfs van grote stabiele bedrijven, vaak meer dan 40% uit elkaar ligt. Bij Europese small- en midcaps is dit verschil vaak nog groter. Moeten we hier meer gebruik van maken?
Wat in 2025
Vraag mij niet om voorspellingen te maken. Welke aandelen gaan het goed doen en welke niet? Blijft AI en tech de beurzen domineren? Krijgt de industrie weer meer aandacht? Is Europa toe aan een ommekeer?
Dat zijn allemaal vragen waarop ik het antwoord niet heb—en gelukkig hoeft dat ook niet. Zolang we blijven beleggen in degelijke, ondergewaardeerde bedrijven, zal de beloning op termijn volgen.
Voor 2025 heb ik mezelf een belangrijk doel gesteld: de frustraties loslaten en de focus volledig richten op de bedrijven. Ik haal enorm veel plezier uit het analyseren van bedrijven, dus waarom zou ik daar niet meer op inzetten? Een deel van die motivatie is ook het uitdragen van trots op onze mooie Europese bedrijven.
Hoe ik dit precies ga invullen, weet ik nog niet. Maar ik ben van plan om een lijst op te stellen van Europese bedrijven die ik graag zou willen bezitten. Ik noem het BILTO: Businesses I’d Like to Own.
Daarnaast blijf ik vasthouden aan het stramien dat ik in de laatste maanden van 2024 heb ingezet:
Dinsdag: Een algemene mail met educatie, bedenkingen en bedrijven.
Donderdag: Een weekoverzicht, inclusief maandelijks terugkerende rubrieken zoals:
Het marktoverzicht
De portefeuillebespreking
De top vijf aandelen om nu te kopen
Updates over onze bedrijven wanneer er relevant nieuws is
Daarnaast streef ik ernaar om elke maand een nieuw investeerbaar beleggingsidee te presenteren. Als de beste ideeën echter al in de portefeuille zitten, kan dit ook een herhaling zijn van eerder besproken ideeën.
In totaal betekent dit dat u meer dan 180 artikelen mag verwachten in 2025. Sommige kort, andere meer uitgebreid. Hiermee ligt er een duidelijk plan klaar en is onze agenda goed gevuld.
Verdubbel Portefeuille overzicht december 2024
Voor wie nog niet bekend is met onze Verdubbel Portefeuille, lees er meer over hier
December: Een vreemde maand
December was een opvallende maand, gekenmerkt door flinke schommelingen in onze portefeuille. Na de duik in november zagen we een bijna loodrechte stijging, gevolgd door een nog scherpere val. Uiteindelijk krabbelde de portefeuille weer op.
Bij de start van de portefeuille op 28 april 2024 wist ik al dat het een uitdaging zou worden om het jaar positief af te sluiten. We eindigen op een resultaat van -2,3%. Dit werd deels beïnvloed door het feit dat we posities in twee delen innamen. Met een minimale transactiekost van €15 per transactie starten we daardoor al met een handicap.
Stand van zaken
Momenteel is 65% van de portefeuille belegd. Dit is een goed moment om vanaf nu ook de prestaties te vergelijken met indexen. Tijdens een opstartjaar heeft dat weinig zin; een grote cashpositie zorgt er immers logischerwijs voor dat je achterblijft wanneer de beurs stijgt.
Het doel blijft echter onveranderd: ons kapitaal verdubbelen in 5 tot 7 jaar – met uiteraard een duidelijke voorkeur voor vijf jaar.
Laten we eens kijken hoe onze individuele bedrijven hebben gepresteerd.