Voor wie nog niet bekend is met onze Verdubbel Portefeuille, lees er meer over hier
Kijk naar de uitgesproken bewegingen binnen enkele dagen. We gingen van +3,6% op jaarbasis bij opening op 24/2 naar -0,4% bij de sluitkoersen acht dagen later, om vervolgens op woensdag weer op +2,4% te staan. Allemaal terug te leiden tot Trump.
Hij was zelf verrast door de reactie van de beurzen op zijn communicatie. Dalende beurzen ziet hij niet graag, dus keerde hij deels op zijn stappen terug, met de opluchting gisteren als gevolg.
Dit is een perfect voorbeeld van hoe de beurs op korte termijn meer weg heeft van een casino dan ons lief is. Benjamin Graham zei hierover: “In the short run, the market is a voting machine, but in the long run, it is a weighing machine.”
Als een totale portefeuille, met een cashbuffer van 33%, al zulke sprongen maakt, weet je dat de onderliggende aandelen nog heviger schommelen. Stellantis, bijvoorbeeld, bewoog in drie dagen tijd tussen €12,62 en €10,86—een verschil van 16% tussen de hoogste en laagste koers in de eerste helft van de week, puur door Trumps uitspraken. Het lag niet aan zwakke cijfers; die klap was een week eerder al gekomen en verwerkt.
De markt redeneert dat importtarieven autobouwers pijn zullen doen. Stellantis wordt daarbij gezien als een Europese autobouwer. Maar Stellantis is geen puur Europese autobouwer—het is een Europees-Amerikaanse autobouwer. Sinds de fusie van Fiat-Chrysler met Peugeot wordt het Chrysler-deel vaak vergeten.
De auto’s die in Amerika verkocht worden, worden grotendeels daar geproduceerd. Ik zeg bewust “Amerika” en niet “de Verenigde Staten,” want niet alle productie vindt daar plaats; een deel gebeurt ook in Mexico en Canada.
Trump kan zware importtarieven op Mexico of Canada niet lang volhouden, maar toch lijkt de markt steeds opnieuw te geloven dat hij gek genoeg is om het wel te doen. Na een rondje bluf wordt zo’n maatregel vaak snel ingetrokken of afgezwakt. Voor langere tijd zware tarieven heffen op beide buurlanden zou economisch desastreus zijn—niet alleen voor Mexico en Canada, maar ook voor de Verenigde Staten zelf.
Februari
Vorige maand schreef ik dat januari volatiel begon en dat dit het thema van het jaar zou worden. Februari bevestigde dat alvast. Bijna de hele maand stond de portefeuille in de plus (gemeten vanaf onze start in april), om in de laatste twee handelsdagen de winst volledig prijs te geven.
Februari eindigde zo op -0,7%, terwijl het grootste deel van de maand leek af te stevenen op +1%. Sinds het begin van het jaar stonden we eind februari op +1,17%, wat toevallig precies gelijk is aan het totale verlies sinds de start van de portefeuille eind april vorig jaar: -1,17%.
Op aandelenniveau was februari minder volatiel dan januari. In januari stegen drie aandelen met meer dan 20% en zakte er één met 27,5%, terwijl de uitersten in februari tussen +14,75% en -12,75% lagen. En als je denkt dat Stellantis daarbij de grootste daler was vanwege zwakke cijfers, dan heb je het mis. Stellantis zakte op maandbasis slechts 4,57%.
Ik herhaal wat ik vorige maand schreef: in deze sterke bewegingen schuilen kansen, zolang we focussen op de bedrijven zelf en niet op alle macro-economische en geopolitieke berichten die ons dagelijks om de oren vliegen.
Stand van zaken