Buffetts afscheid

weekoverzicht 19 2025 + Overzicht Verdubbelportefeuille april

Afgelopen zaterdag voelde als een afscheid dat Buffett ons nog bij leven gunde. Ik schreef het al eind februari: ook in zijn jaarverslag leek hij afscheid te nemen, en dat klopt, want volgend jaar zal dat verslag door Greg Abel worden geschreven.

Na de herdenking van Charlie Munger vorig jaar, was het dit jaar opnieuw emotioneel om afscheid te nemen van Buffett als CEO van Berkshire. Mijn volledige beleggingscarrière, sinds mijn begin als absolute leek in 1999, heeft hij op die positie gezeten. Het voelde juist om bij leven afscheid te nemen, met een minutenlange staande ovatie.

Op typische Warren Buffett-wijze sloot hij af met een kwinkslag: dat enthousiasme kon volgens hem op twee manieren geïnterpreteerd worden.

Laat me hieronder enkele van de belangrijkste boodschappen van Buffett uit de voorbije meeting overlopen, ten minste, zoals ik ze zelf heb ervaren.

Emoties aan de deur achterlaten

Toen Buffett werd gevraagd of de recente volatiliteit kansen had geboden voor Berkshire, gaf hij een antwoord dat ook voor mij de reden was om de afgelopen weken rustig af te wachten en niet overhaast te kopen.

Buffett zei dat wat er in de laatste 45, of zelfs 100, dagen gebeurde, niets voorstelt. Sinds hij de controle over Berkshire nam, daalde de koers drie keer met 50%, terwijl er fundamenteel niets mis was met het bedrijf. Dit daarentegen? Dit is geen grote beweging.

Hij verwees naar de Dow Jones in 1929, die van 381 naar 42 zakte, vergelijkbaar met een daling van 100 naar 11. Vergeleken daarmee stelt dit weinig voor. Als het voor jou belangrijk is dat je aandelen 15% dalen, dan moet je een andere beleggingsfilosofie zoeken. Want de wereld gaat zich niet aan jou aanpassen, jij zal je aan de wereld moeten aanpassen.

In de komende twintig jaar zal er opnieuw zo’n uitzonderlijk moment komen. Dat is nu eenmaal hoe de wereld werkt. De wereld maakt grote fouten, en die leiden tot dramatische verrassingen, denk aan de financiële crisis van 2008. Hoe gesofisticeerder de systemen, hoe extremer de gevolgen.

Dit is gewoon deel van het beleggen, en dat maakt de beurs net zo’n goede plek voor wie het temperament ervoor heeft, en een vreselijke plek voor wie uit de markt wordt geschrokken bij dalingen of euforisch wordt bij stijgingen. Je moet je emoties aan de deur laten als je wil beleggen.

Balans eerst

Balans eerst, dat is iets wat ik al jaren probeer te benadrukken, maar wat vaak wordt genegeerd. Buffett bevestigde dit op de recente meeting: hij kijkt eerst naar de balansen van de afgelopen acht à tien jaar, vóór hij naar de resultatenrekening kijkt.

Als een balans niet ijzersterk is, doet de rest er volgens hem niet toe. Bovendien kijkt hij naar méér dan enkel hoe solide de balans is: het is namelijk veel moeilijker om zaken te verbergen in een balans dan in een resultatenrekening.

Voor Buffett is een lage of zelfs geen schuldenlast van groot belang. Hoge schulden kunnen op korte termijn voor druk zorgen wanneer de resultaten tijdelijk tegenvallen. Dat kan leiden tot beslissingen op korte termijn en belemmert bovendien de mogelijkheid om kansen te grijpen als die zich voordoen.

Ook de ingehouden winsten zijn iets waar Buffett op let. Die winsten worden gebruikt voor interne groei, en de evolutie ervan zegt veel over de kwaliteit van de kapitaalallocatie, goed of slecht.

Daarnaast zijn er natuurlijk waarschuwingssignalen waar je op moet letten, zoals overmatige of te dure goodwill door overnames, of niet-gedekte pensioenverplichtingen. Als Belgen kennen we allemaal het verhaal van Agfa.

Uiteraard heb je naast de balans ook de resultatenrekening en de kasstroomtabel nodig voor een volledig beeld. Maar in de financiële wereld ligt de nadruk meestal op de resultatenrekening. Door net meer aandacht te besteden aan de balans, kan je echt het verschil maken.

Berkshire in goede handen

Na de voorbije meeting ben ik ervan overtuigd dat Berkshire in goede handen is bij Greg Abel. Hij is geen bezielde of bevlogen spreker zoals Buffett en Munger, maar dat hoeft ook niet. Zie hem eerder als wat Tim Cook was voor Apple na Steve Jobs: een goede beheerder van het bedrijf, dat onder zijn leiding nog jarenlang uitstekend presteerde.

De omvang van Berkshire is uiteraard een nadeel, maar zoals Buffett het verwoordde: je hebt maar een paar grote winnaars nodig om als belegger zeer succesvol te zijn.

Daarbij wil ik wel nuanceren dat het op voorhand lang niet altijd duidelijk is welke winnaars dat zullen zijn. Ook Buffett kocht bedrijven die uiteindelijk verdwenen, zoals Blue Chip Stamps. Toch bleek dat een succesvolle belegging, omdat het bedrijf eerst veel cash genereerde waarmee andere waardevolle bedrijven konden worden gekocht, ook al overleefde Blue Chip Stamps de tand des tijds niet.

ValueXBRK

De meeting van Berkshire was uiteraard memorabel, maar eigenlijk is het alles errond, de vele events en ontmoetingen, wat een bezoek aan Omaha echt de moeite waard maakt. Zelfs na een week ziek te zijn door COVID, daar -of opweg naar- opgelopen, zou ik het opnieuw doen.

Voor mij was ValueXBRK, gehost door Guy Spier (met dank aan het team: Chantal, David, Marianne), een absoluut hoogtepunt. Michael Green was er namelijk één van de sprekers. In het tweede weekoverzicht van dit jaar schreef ik al over hem, met als titel “Neem de rode pil”.

Het was erg inspirerend om hem live bezig te zien en nadien ook kort met hem te spreken. Zijn visie kwam later opnieuw ter sprake in gesprekken met anderen. De conclusie blijft schrikwekkend: het systeem dat hij beschrijft is een zelfversterkend vliegwiel waarvoor voorlopig geen alternatief bestaat. Er blijft geld in gestoken worden, wat het systeem in stand houdt en verder laat groeien. Wie dit vreemd vindt klinken, raad ik aan om dat eerdere bericht nog eens te lezen en zeker de bijhorende video te bekijken.

Ondanks het gebrek aan alternatieven spring ik zelf niet op de kar van ETF’s en indexbeleggen. Buffett zei het treffend: je moet bij beleggen je emoties aan de deur kunnen laten. Voor mij lukt dat alleen door bedrijven te kopen die stormen kunnen doorstaan. Bedrijven die ik ken en begrijp. Alleen dan kan ik de volatiliteit verdragen.

Wat mogelijk dé grote gebeurtenis wordt die in de komende twintig jaar een crash veroorzaakt, vergelijkbaar met de financiële crisis of zelfs de Grote Depressie? Dat zou wel eens het instorten van het systeem rond ETF’s kunnen zijn.

Tot die tijd blijf ik niet zoeken naar het hoogste rendement, maar naar het hoogste mogelijke rendement in verhouding tot het genomen risico. Daarbij ben ik me goed bewust dat ikzelf, met mijn emoties, één van de grootste risico’s ben. Dat emotionele risico is alvast afgedekt dankzij onze werkwijze.

Met deze aanpak kunnen we decennia van beleggen overleven. En wie na decennia nog overeind staat, zal vanzelf bij de besten behoren.

Deze week

Het was een erg kalme week wat bedrijfsnieuws betreft, gelukkig gezien de evenementen rond Berkshire en mijn ziekte nadien.

Dinsdag verscheen de les in onze introductie tot het waardebeleggen: Les 12 - Mr Market.

Aanstaande dinsdag wordt het druk met verschillende bedrijfsresultaten. In combinatie met de achterstand die ik opliep door ziekte, betekent dat er komende week geen nieuwe les zal verschijnen. De prioriteit blijft bij onze bedrijven.

Verdubbel Portefeuille overzicht april 2025

Voor wie nog niet bekend is met onze Verdubbel Portefeuille, lees er meer over hier

De bovenstaande grafiek toont mooi hoe extreem de schommelingen in april waren: van +0,93% op 1 april (gemeten sinds het begin van het jaar), naar -5%, en uiteindelijk naar +4,94% op het einde van april, en inmiddels alweer wat hoger. Wie begin januari in winterslaap ging en nu wakker wordt, zou denken dat er in die periode niets noemenswaardigs gebeurd is.

We moeten dit, zoals Buffett zegt, ook zo benaderen. We hoeven niet te denken dat we kansen gemist hebben omdat de beurzen tussendoor 15% lager gingen. Onze portefeuille daalde minder, wat logisch is gezien de cashbuffer van net geen 33% en het feit dat onze bedrijven geen overwaardering kennen die eruit moet. Daardoor blijven de dalingen ook beperkt.

Kortom: we hebben niets te klagen. Het is nu exact twaalf maanden geleden dat de Verdubbelportefeuille werd opgestart. Met een stijging van 2,52% tot eind april, is het nog geen hoogvlieger, maar zeker ook niet verkeerd. Zeker niet als je rekening houdt met het feit dat het om een portefeuille in opbouw gaat, met een grote cashpositie en bewust gekozen hoge transactiekosten om overtrading te vermijden. Ter vergelijking: de Euronext 100 steeg in diezelfde periode met 1%.

In deze cijfers zijn ook dividenden verwerkt die je mogelijks nog niet op je rekening hebt ontvangen. Op ex-dividenddatum worden ze bij mij al meegerekend, ook al zijn ze nog niet gestort.

April

Het blijft me verbazen dat de markten in de Verenigde Staten zo sterk blijven, ondanks de tarieven van Trump. Sinds begin januari staat de S&P500 op -3,77%. Natuurlijk ben ik tevreden dat wij in dezelfde periode op +7% staan. De S&P deed het vorig jaar beter, maar intussen hebben we dat verschil sinds onze start toch al tot zo’n 4% herleid.

Dat stemt me tevreden, zeker met 30% nog steeds in cash en een portefeuille in opbouw met bewust gekozen hoge transactiekosten.

Laten we weer even de extremen van de afgelopen maand bekijken, de bedrijven die meer dan 10% bewogen: